Een groep van varkenshouderijbedrijven in Fieldlab de Peel. Het lijkt wellicht een vreemde eend in de bijt, maar dat is het zeker niet. Iwan Gijsbers, varkenshouder en mede-initiatiefnemer van Innovatiepark de Vlier, loopt tegen dezelfde uitdagingen aan als maakbedrijven. De groep van vijf innovatieve boeren sluiten zich aan omdat ze data willen verzamelen, analyseren en toepassen. Een uitdaging waar ze niet alleen in staan!
Innovatiepark De Vlier is een innovatiecluster van vijf varkenshouderijbedrijven in het Primair Agrarisch Gebied in Deurne. Iwan legt uit: ‘Als ondernemers werken wij samen aan een toekomstbestendige varkenshouderij vanuit het perspectief van het gebied, de maatschappij en het bedrijf.’ Dat is de stip aan de horizon. De urgente uitdaging waar de boeren voor staan, is dat zij volgend jaar, in 2024, hun bedrijven volledig emissiearm moeten maken. Dat was voor Iwan de aanleiding om de krachten te bundelen.
Ammoniakemissie realtime meten
Aan het begin van dit jaar sloot het Innovatiepark zich aan bij Fieldlab de Peel. ‘Om te voldoen aan de beleidsdoelstellingen van de Provincie Noord-Brabant willen we onder andere ammoniakemissie realtime kunnen meten. Hiervoor zijn sensoren nodig, een digitaal platform en communicatietechnieken om de gemeten data te vertalen naar bruikbare managementinformatie en geborgde informatie naar het bevoegd gezag. Wij willen met deze data namelijk ook verantwoording afleggen aan de overheid.’ Deze behoefte speelt niet alleen in de agrarische sector. ‘In het Fieldlab merk ik echter dat andere soorten bedrijven voor vergelijkbare uitdagingen staan. Het feit dat we hier samen kunnen experimenteren, innoveren en kennis delen, maakt de deelname voor ons heel waardevol.‘
Elkaar de weg wijzen
Hoewel de samenwerking nog pril is, is de eerste indruk positief. ‘Als agrariërs hebben we soms de neiging om ons te beperken tot onze eigen sector. In het Fieldlab komen we in contact met ondernemers uit diverse branches. Wat ik nog interessanter vind, zijn de bedrijfsbezoeken op locatie. Dan proef en ervaar je in de praktijk waar iedereen tegen aanloopt. Dat is waar de verbinding ontstaat. Je zoekt naar raakvlakken met de andere deelnemers. Wie heeft de kennis, middelen of mensen om elkaar verder te helpen. Zo kwam ik er bijvoorbeeld achter dat de TU Eindhoven een afdeling datascience heeft. Studenten kunnen ons tijdens een stageopdracht verder helpen met hun kennis. In het Fieldlab wijzen we elkaar de weg.’
Samen verder komen
Iwan merkt dat mensen vaak anders kijken naar een varkenshouderij, maar in het Fieldlab ziet hij vooral veel overeenkomsten. ‘Vanuit mijn agrarische achtergrond wil ik andere bedrijven laten zien dat we dezelfde vraagstukken hebben. Net zoals maakbedrijven wil ik ons productieproces zo efficiënt mogelijk maken, door data te monitoren, te registeren en toe te passen. De agrarische sector heeft een emotioneel aspect omdat we werken met dieren en ligt onder een maatschappelijk vergrootglas. Ik sta altijd open voor discussie, maar in het Fieldlab voel ik me vooral onder gelijkgestemden. Of je nu met dieren omgaat, producten maakt of met robots werkt, iedereen wisselt op een constructieve manier ideeën uit om samen ver te komen.’
Experimenteren in de proeftuin
Voor de toekomst benadrukt Iwan het belang van betrokkenheid van kleine(re) bedrijven. ‘Zij zijn de motor van onze economie. Tegelijkertijd is de drempel vaak hoog om zich aan te sluiten bij een collectief project zoals het Fieldlab. Kleine(re) bedrijven hebben vaak minder tijd en medewerkers, terwijl het zoveel kansen biedt. Ook wij zijn met ‘slechts’ vijf varkenshouders. Door de vragen en uitdagingen te verdelen, blijven we betrokken. Het Fieldlab kan tevens dienen als een proeftuin. Hoe fantastisch zou het zijn als we in een fysieke ruimte technische experimenten kunnen uitvoeren, waar geen ruimte voor is in ons eigen bedrijf. Als dat van de grond komt, kunnen we samen nog veel slimmer werken en innoveren!’
